Aqui poderás encontrar traballos escolares e de apoio, realizados por nenos e nenas os que lle gusta aprender e ensinar o que aprenden
jueves, 31 de octubre de 2013
El origen de la tradición
En Galicia chamamoslle o Samaín, pero facemos o mesmo que en Halloween. Estiven buscando información e fixen este traballo para saber máis sobre a festa de Halloween e a diferenza ou similitude co noso Samaín
Para pasalo de medo en Halloweeeeeeen
Ola, son Paula de 3º de primaria, no noso cole dende o xoves ata o martes non vamos a ter clase, e para celebrar o Hallowen estiven buscando estes divertidos xogos para pasar o tempo de vacacións.
domingo, 20 de octubre de 2013
Carrera por la supervivencia infantil, ¡actúa! (+lista de reproducción)
O día 23 a carreira continúa en máis de 60 países.
CAMPIONATO DE TAEKWONDO
Hola, chámome Mónica e teño 10 anos.
O sábado 19 de outubro de 2013, tiven o meu primeiro CAMPIONATO INTERNACIONAL CIDADE DE RIVEIRA.
Cando cheguei ao polideportivo tivemos que, cambiarmos e empezar a quentar. Logo fomos paras as gradas, alí dixéronme a cor do meu peto, o meu tapiz e o número de combate.
Peto: Vermello
Tapiz: Sete
Combate: Quince
Cando iban no combate número 10, Agustín, o meu coach, díxome que baixara para quentar un pouco. Logo, foi a hora da verdade. Nos primeiros 1:30, empecei a cansar a contrincante. Pero... Só puden perder ou arriscarme e empezar a ter outra técnica.
PRIMEIRA RONDA:1-3
Na segunda ronda, voteina a patadas do tapiz, despois saquei unha patada, ela tamén sacou unha patada e chocamos os pés, ela empezou a chorar. Tuvo que entonces que vir o Axudante a botarlle "REFLEX". ERA UNHA CHOROMICAS! Logo, empecei a cansala moitísimo.
Ao final: Perdín:1-7
Se o gañar fora por non ter que chorar, xa gañaba eu. Ela andaba a chorar moitísimo. Bueno fixo ben pero se daban puntos por pegar máis "PATADAS" gañaría eu fixo.
En resumo, creo que isto solo é o comezo do meu deporte favorito. E creo que teño que mellorar un 50% máis do que sei. Aínda así creo que aínda que perda, valeu a pena intentálo!
4º POSICIÓN
O sábado 19 de outubro de 2013, tiven o meu primeiro CAMPIONATO INTERNACIONAL CIDADE DE RIVEIRA.
Cando cheguei ao polideportivo tivemos que, cambiarmos e empezar a quentar. Logo fomos paras as gradas, alí dixéronme a cor do meu peto, o meu tapiz e o número de combate.
Peto: Vermello
Tapiz: Sete
Combate: Quince
Cando iban no combate número 10, Agustín, o meu coach, díxome que baixara para quentar un pouco. Logo, foi a hora da verdade. Nos primeiros 1:30, empecei a cansar a contrincante. Pero... Só puden perder ou arriscarme e empezar a ter outra técnica.
PRIMEIRA RONDA:1-3
Na segunda ronda, voteina a patadas do tapiz, despois saquei unha patada, ela tamén sacou unha patada e chocamos os pés, ela empezou a chorar. Tuvo que entonces que vir o Axudante a botarlle "REFLEX". ERA UNHA CHOROMICAS! Logo, empecei a cansala moitísimo.
Ao final: Perdín:1-7
Se o gañar fora por non ter que chorar, xa gañaba eu. Ela andaba a chorar moitísimo. Bueno fixo ben pero se daban puntos por pegar máis "PATADAS" gañaría eu fixo.
En resumo, creo que isto solo é o comezo do meu deporte favorito. E creo que teño que mellorar un 50% máis do que sei. Aínda así creo que aínda que perda, valeu a pena intentálo!
4º POSICIÓN
Patada tras patada, así durante tres intensos minutos |
miércoles, 16 de octubre de 2013
O duro traballo das mariscadoras de Noia
Neste vídeo podemos ver como traballan as famosas mariscadoras das que, de seguro, todos oíchedes falar. O caso é, ¿algunha vez vos parastes a pensar toooodo o traballo que teñen que pasar as nosas nais, tías, avoas etc. para que nos poidamos ter comida cada día, roupa que vestir, unha educación e libros con xeito...? Vale, ahora vos diredesme que ese é o seu traballo ¿non? Pode ser, estou dacordo, teñen que traballar para manternos, pero non teñen porque pasarse toda a mañan deixandose ahí todo o seu esforzo para que o rapaz teña unhas botas de fútbol de marca como as de Cristiano Ronaldo ou Messi, ou para que a rapaza poida ter un iPhone 5 e que aínda por riba llo agradezan deixandoo todo ser recoller, sen nin sequera facer a cama ou botar un mísera man na casa, nada comparado co que elas (e tamén os homes) teñen que traballar para que nós teñamos o que queremos. Así que mirade o vídeo e espero que despois refelexionedes e sexades capaces de ver todo o que se sacrifican nosos pais e demais familiares por nos. Alba Calo 3ºA
martes, 1 de octubre de 2013
Somos o que comemos...
Este libro lim que fixo (Mónica de 4º primaria) vai dedicado a CLARITA que me dí a súa profe Mar que é unha alumna moi lista e tamén moi pillina. Biquiños
Este libro ten unhas cancións moi divertidas, se o queres descargar pincha aqui
Suscribirse a:
Entradas (Atom)